امام خمینی (ره) : "رادیو و تلویزیون از تمام رسانه هایى که هست‏حساستر است. رادیو و تلویزیون مى‏تواند یک مملکت را اصلاح کند و مى‏تواند به فساد بکشد. تبلیغات رادیو و تلویزیون مى‏تواند از راه سمع مردم را با تربیت کند یا منهدم کند. " (28/4/58)
امام خمینی (ره) : "باید کسانى که فیلمسازند، باید معلوم بشود که اینها چکاره اند. چه جورى بوده اند، وضع روحى شان، وضع زندگى شان، وضع معاشرتشان، قبلا چه جورى بوده است آیا تحول حاصل شده برایش، تحول روحى، یا اینکه باز همان ته مانده سفره شان هست و قلبهاى شان. گاهى وقتها فیلم را خوب، بسیاریها متوجه نمى‏شوند چى است، لکن محتوایش روى هم رفته انسان یک وقت مى‏بیند که یا طرف چپ است‏یا طرف راست است‏یا رو به فساد است. " (16/5/61)

بخشی از سخنان رهبر معظم انقلاب

الف- صدا و سیما و اخلاق‏عمومى‏
هویت حقیقى جامعه، هویت اخلاقى آنهاست؛ اخلاق‏هاى رفتارى افراد جامعه؛ مثل انضباط اجتماعى، وجدان کارى، نظم و برنامه‏ریزى، ادب اجتماعى، توجه به خانواده، رعایت حق دیگران - این‏که دیگران حقى دارند و باید حق آنها رعایت شود، یکى از خلقیات و فضایل بسیار مهم است - کرامت انسان، احساس مسؤولیت، اعتماد به نفس ملى، شجاعت شخصى و شجاعت ملى، قناعت - یکى از مهمترین فضایل اخلاقى براى یک کشور قناعت است، و اگر امروز ما در برخى زمینه‏ها دچار مصیبت هستیم، به‏خاطر این است که این اخلاق حسنه‏ى مهم اسلامى را فراموش کرده‏ایم - امانت، درستکارى، حق‏طلبى، زیبایى‏طلبى - یکى از خلقیات خوب، زیبایى‏طلبى است؛ یعنى به دنبال زیبایى بودن، زندگى را زیبا کردن؛ هم ظاهر زندگى را و هم باطن زندگى را؛ محیط خانواده، محیط بیرون، محیط خیابان، محیط پارک و محیط شهر - نفى مصرف‏زدگى، عفت، احترام و ادب به والدین و به معلم.
اینها خلقیات و فضایل اخلاقى ماست. صدا و سیما خودش را متکفل گسترش این خلقیات بداند. شما در هر برنامه‏یى که مى‏سازید، در هر سریال تلویزیونى، در هر محاوره، در هر میزگرد، در هر گفتگوى تلفنى و در هر گزارش، متوجه باشید که این فضایل تقویت شود؛ این چیزها نقض و زیر پا انداخته نشود.
ب- صدا و سیما و دین‏
هم ایمان مردم باید تقویت شود، هم معرفت و شناخت آنها. باید توجه داشت ایمانى که مردم پیدا مى‏کنند، سست، عوامانه، سطحى و قشرى نباشد؛ بشدت از این پرهیز شود، برنامه‏ى دینى باید نسبت به دین شبهه‏زُدا باشد، نه شبهه‏زا.
ج-صدا و سیما و مدیریت کشور
به نظر من سیاست کلى صدا و سیما باید تقویت مدیریت‏هاى اجرایى کشور باشد. من توصیه نمى‏کنم که صدا و سیما ضعف‏ها و نارسایى‏ها و کمبودها و خداى نکرده خیانتها را پوشیده بدارد؛ نشان دادن توفیقات و پیشرفتهاى کشور حتماً نباید از زبان مسؤولان و دست‏اندکاران باشد در مورد پیشرفتها و توفیقات هم همین میکروفون را بگیرید جلوى کسانى که از این پیشرفتها بهره‏مند و برخوردار مى‏شوند. صِرف این‏که مدیر مربوطه بیاید بگوید در راه‏اندازى فلان طرح براى پانصد نفر، هزار نفر یا پنج‏هزار نفر شغل ایجاد شد، کافى نیست؛ باید موضوع را تبیین کرد.
د- صدا و سیما و علم‏
کرسى‏هاى نوآورى را تلویزیونى کنید و چهره‏هاى علمىِ نوآورِ خوب را مطرح نمایید.
ه- صدا و سیما و مقوله‏ى عدالت اجتماعى‏
به فضاى همدردى با فقیران دامن بزنید. خوشبختانه صدا و سیما در چند سال گذشته برنامه‏هاى بسیار خوبى در این زمینه داشته، که درخور تقدیر است. دغدغه‏ى عدالت را در ذهنها و دلهاى مردم دامن بزنید؛ این کار بسیار خوب است. البته سعى شود به جماعت فقیر و تهیدست اهانت نشود و کرامت انسانىِ آنها از بین نرود. منتها در کنار دامن زدن به دغدغه‏ى عدالت اجتماعى و رسیدگى به فقرا، زندگى اشرافى و تجملاتىِ پوچ و بیهوده را هم تخریب کنید؛ این زندگى واقعاً در خور تخریب است. زندگى تجملاتى نباید به‏هیچ‏وجه ترویج شود؛ بلکه باید تخریب شود و نقطه‏ى منفى به‏حساب بیاید.
و-چهره‏پردازى‏هاى منفى و ناصالح
بشدت توجه کنید که چهره‏پردازى‏هاى منفى و ناصالح در صدا و سیما انجام نگیرد. من گاهى دیده‏ام انسانهایى که هیچ ارزش علمى و هنرى ندارند، در صدا و سیما با پول مردم چهره‏پردازى مى‏شوند؛ چرا؟البته من نمى‏خواهم خیلى مطلب را باز کنم؛ اما مى‏بینم کسى‏که در رشته‏ى خودش این‏قدر ارزشمند نیست و انسان متوسطى است، او را مى‏آورند و یکى دو ساعت از وقت تلویزیون را به زندگى او، به خانواده‏ى او و به گذشته‏ى سرتا پا کم‏ارزش او مصروف مى‏کنند؛ چرا؟به‏نظر من علاوه بر این‏که این «چرا» وجود دارد، «منفى» هم هست. این کار، الگوسازى است؛ ما چه کسى را مى‏خواهیم الگوى جوانها قرار دهیم؟ این‏طور آدمهایى را؟! (مقام معظم رهبری 11 آذر 83 )
ز- افزایش قدرت تحلیل و بینش مردم
همت شما باید متوجه این امر مهم باشد که مردم قدرت تحلیل و بینش صحیح سیاسی داشته باشند زیرا در این صورت است که بسیاری از مسائل بدست خود مردم حل خواهد شد.
ح-تناسب با فرهنگ اسلامی
تولیدات نمایشی و موسیقی باید متناسب با فرهنگ مردم و موازین اسلامی باشند.
چند مطلب هم از وبلاگهای دوستان می اورم:
-- رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با معاونان و مدیران سازمان در تاریخ 16/11/81، افزایش انگیزه های عدالت خواهی در مردم را جزو وظایف سازمان صدا و سیما عنوان و اضافه می کنند: «فرهنگ عدالت طلبی باید به طور کامل در جامعه رواج یابد تا مردم آن را در همه ابعاد زندگی خود احساس و رعایت کنند و به گونه ای نشود که افرادی که از طریق تخلف از قانون و بی عدالتی، میلیاردها تومان ثروت نامشروع جمع کرده اند از مردم و کشور طلبکار شوند.»، حال باید ببینیم جدای از برنامه‌های صدا و سیما عملکرد خود مدیران سازمان در بحث عدالت، ساده زیستی، تجمل گرایی و... چگونه بوده است.
-- ماده 9 اساسنامه صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران:" هدف اصلی سازمان به عنوان یک دانشگاه عمومی، نشر فرهنگ اسلامی، ایجاد محیط مساعد برای تزکیه و تعلیم انسان و رشد فضایل اخلاقی و شتاب بخشیدن به حرکت تکاملی انقلاب اسلامی در سراسر جهان می‏باشد."
-- در بحث خط مشی کلی و اصول برنامه های سازمان صدا و سیما، در ماده یک از مدیران آن خواسته‌شده است تا « حاکمیت اسلام بر کلیه برنامه ها و پرهیز از پخش برنامه هایی که مخالف معیارهای اسلامی باشد.» و در ماده دو گفته شده:«صدا و سیما باید به مثابه یک دانشگاه عمومی به گسترش آگاهی و رشد جامعه در زمینه های گوناگون مکتبی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و نظامی کمک نماید.» و در ماده شش تاکید شده بر «ارج نهادن به حیثیت انسانی افراد و پرهیز از هتک حرمت آنان طبق ضوابط اسلامی»
-- رهبر انقلاب در سال 72، ضرورت پرهیز از تجمل‌گرایی و ترویج فرهنگ و روحیه ساده‌زیستی را به عنوان یکی از محورهای اصلی مدیریت جریان فرهنگی کشور مطرح کردند. حال چرا در بسیاری از سریال ها و دکورهای برنامه های گفت و گو در صدا و سیما، تبلیغ کالاهای تجملاتی و مبل های گران قیمت و اشرافی می شود درحالی که می توان طور دیگری هم کار کرد.
--برخی مرا برای حضور در سازمان صدا و سیما سرزنش می کردند. با تمام حرف و حدیثهایی که بوجود آمده معتقدم از دور ایستادن و دستور «لنگش کن» صادر کردن مرام انقلابی نیست ؛ آنچه پس از چند سال حضور در رادیو جوان برای من باقیست اطمینان به نفس فوق العاده ایست از اینکه می توان بجای ارتکاب ابتذال برای سرگرم کردن مردم با نگاهی آرمانگرایانه، هم جذاب بود و هم سرگرم کننده. (این را برای لبیک گفتن به درخواست دوستم حامد طالبی در باب انتقاد از صدا و سیما گفتم). آرمانگرایی معطوف به عمل یعنی پریدن وسط معرکه. امروز دوستان بسیاری را می شناسم که برای تغییر وضع موجود و تحقق ایده هایشان مجهز به علم و عقیده اند چیزی که نهادی مانند صدا وسیما که جزء بنیادی ترین محملهای تحقق آرمانهاست سخت به آن محتاج است(از وبلاگ دکتر یامین پور)
-- مدتی پیش در برنامه‌ای که وحید جلیلی سردبیر سابق ماهنامه سوره به نقد عملکرد مدیران بر اساس فرمایشات رهبری پرداخته بود چندین بار برنامه قطع و در بین آن موسیقی پخش شد، چرا که آنجا در کنار نقد به آنچه امروز پخش می شود از آنچه که پخش نمی شود هم سخن به میان آمد، دیگر سخن از نتوانستن به دلایلی امکاناتی و نیروی انسانی و ... نبود بلکه سخن از نخواستن (عدم اراده) و یا ندانستن (ضعف مسئولین) به میان آمد، در این زمینه اینجا را ببینید.
-- در حکم انتصاب مجدد آقای علی لاریجانی به ریاست سازمان صدا و سیما در تاریخ 5/3/1378آمده است:«صدا و سیما مدرسه‏ای عمومی برای همه‏ی قشرها در سراسر کشور است و برنامه‏هایی که از آن پخش می‏شود چه مثبت و چه منفی، آثاری عمیق در روحیه و فکر و رفتار و فرهنگ و بینش مخاطبان خود بر جای می‏گذارد، وظیفه‏ی گردانندگان این رسانه‏ی سراسری از این رو بسیار خطیر و سنگین است. اندکی غفلت از گردش امور و بی‏توجهی به تصمیم‏گیریها و برنامه‏ریزیها در آن، گاه آثار بی‏جبرانی بر جای می‏گذارد.»
--- مقام معظم رهبری یک ماموریت محوری برای صدا و سیما ترسیم کردند:« ...آن ماموریت محوری عبارت است از مدیریت و هدایت فکر، فرهنگ، روحیه، اخلاق رفتاری جامعه، جهتدهی به فکر عمومی و فرهنگ عمومی، آسیب زدایی از فکر و فرهنگ و اخلاق جامعه، تشویق به پیشرفت – یعنی روحیه دادن – و زدودن احساس عقب ماندگی.» آیا به واقع چنین رویکردی در صدا و سیما دنبال می شود. رهبر انقلاب فرمودند: «همه برنامه های شما باید پیام داشته باشد ... من می بینم گاهی اوقات این فیلم های خارجی که پخش می کنند، در آنها پیام های عجیبی هست؛ پیام های فرهنگی و گاهی پیام های دینی که انسان اصلا احساس هم نمی کند.» فیلم ها و سریال های ساخت جمهوری اسلامی چقدر حرف برای گفتن دارند؟ در سریال ها و فیلم چقدر تلاش می شود تا یک مفهوم متعالی به طور غیر مستقیم برای مردم تبیین شود؟ روحیه قناعت که مطابق کلام رهبری باید تکریم می شد و روحیه مصرف گرایی و مصرف زدگی که باید نفی می شد چه طور؟ آیا رویکردهایی که ایشان یک به یک و ریز به ریز بر شمردند و متذکر شدند، عزمی برای تحققشان ایجاد شده است؟؟؟